Εθιμα των Αποκρεών

Κάτι αλλαγές, άλλες ευχάριστες και άλλες όχι τόσο και έχω καιρό να πω για τα Θρακιώτικα έθιμα…

Σήμερα λοιπόν, Κυριακή της Τυρινής κάνουμε τα «συγχώρια». Όλοι οι πιστοί μετά τον εκκλησιασμό ζητούν συγγνώμη από τον διπλανό τους, οι μικρότεροι γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι συγγενών και φίλων για να φιλήσουν το χέρι των μεγαλύτερων λέγοντας: «Συγχωρεμένα όσα είπαμε, καλή σαρακοστή» και να πάρουν την ευχή τους.  Έτσι με καθαρή ψυχή, μπαίνουμε στην σαρακοστή και ετοιμαζόμαστε για το Πάσχα…

Παλιότερα, έμενε όλη η οικογένεια μαζί με τους παππούδες στο ίδιο σπίτι, οι ηλικιωμένοι περνούσαν σε σχοινί τον παραδοσιακό χαλβά της περιοχής μας και ενα αβγό, το σήκωναν ψηλά και τα παιδάκια, πηδώντας όσο πιο ψηλά μπορούσαν έπρεπε να δαγκώσουν το κομμάτι τους. Λέγοντας "Χασκα και Πάσχα" δηλαδή με ένα αβγό κλείνουμε το στόμα και με το αβγό ανοίγουμε το στόμα την μέρα της Ανάστασης.

Σήμερα όμως κάνουμε και τον «Μπέη» ή «Κιοπέκ Μπέη», τελείται στις περιοχές Διδυμότειχου, Ορεστιάδας και Τριγώνου, την περιόδο της Αποκριάς με διάφορες παραλλαγές.

Ο χαρακτήρας του εθίμου έχει ρίζες και συγγένειες στη Διονυσιακή Λατρεία, (όπως και το έθιμο του Τρύφωνα που σήμερα γιορτάζεται μόνο στα Δίκαια του Έβρου που σας έχω πει σχετικά), γιατί το κρασί κατέχει σημαντική θέση στην όλη τελετουργία.

Η έναρξή του τοποθετείται γύρω στα 1565, όταν μετά από πάρα πολλά χρόνια χηρείας της Μητρόπολης Διδυμοτείχου, τοποθετείται Μητροπολίτης ο Σωφρόνιος Β΄. Την ίδια εποχή  ήταν σε μεγάλη έξαρση ο εξισλαμισμός των χριστιανικών πληθυσμών της Θράκης και ιδιαίτερα αυτών των πληθυσμών που βρίσκονταν στα καμποχώρια του Ερυθροποτάμου και του Άρδα. O Σωφρόνιος αντέδρασε άμεσα και μαζί με τους συνεργάτες του, μεταξύ των άλλων μέτρων που πήραν, σκάρωσαν και αυτό το έθιμο. Έτσι κατάφεραν να ξεγελάσουν τον κατακτητή και να σώσουν την κατάσταση.

Ο Μπέης ή Βέης ήταν ανώτερος διοικητικός τίτλος στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Η λέξη προέρχεται από την τουρκική "μπέγι" που σημαίνει νους, και κατά γράμμα "ιθύνων νους" και σε επέκταση ηγεμόνας, μέγας, άρχοντας. Ο τίτλος αυτός ήταν ανώτερος του Εφέντη (κύριος) και κατώτερος του Πασά, απαντώμενος επίσης και ως "Μπέη-εφέντη". Δίδονταν επίσημα σε ανώτερους αξιωματούχους, στα τέκνα των Πασάδων καθώς και σε ξένους ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

Η συντροφιά του Μπέη αποτελείται από φιγούρες σαν ένας ιδιόμορφος θίασος που ασχολείται με την κοινωνική σάτιρα.

Ένας άντρας ντυμένος γυναικεία είναι  η γυναίκα του Μπέη, η μπέϊνα με το μωρό στην αγκαλιά  και ακολουθεί ένας ολόκληρος θίασος μασκαρεμένων με τους σωματοφύλακες του, το Σείζη τον υπασπιστή του, τη γκαστρωμένη χωριανή, τον Κατή το δικαστή, τον κομπογιανίτη γιατρό,  το γύφτο, τον αστυνόμο, την τσιγγάνα, τον εισπράκτορα, το γραμματέα, τον αρκουδιάρη με την αρκούδα του κ.λ.π. Με τη «γκαστρωμένη» χωριανή στη συντροφιά του Μπέη  π. χ.  ο κόσμος έβρισκε την ευκαιρία να φωνάξει αυτό που έκρυβε μέσα του: «Άϊντι κι καλή λεφτεριά!!!» εννοώντας παράλληλα με το ξεγέννημα της γκαστρωμένης και τη λευτεριά του γένους.

Ο Μπέης λοιπόν με την ακολουθία του, καθώς και όσους θέλουν να ακολουθήσουν μέσα στο χωριό, γυρίζει από γειτονιά σε γειτονιά μαζεύει τον υποτιθέμενο "Φόρο εισοδήματος" που πλήρωναν παλιότερα οι Έλληνες υπόδουλοι.

Σε κάθε αυλή η νοικοκυρά κερνάει όλη τη συνοδεία με κρασί (ή ούζο), μεζέδες και γλυκά, και ο νοικοκύρης προσφέρει τον Φόρο. Ο "φόρος" αυτός μεταφράζεται σε χρήμα και στάρι. Αφού δοθεί στον Μπέη το δοχείο με το στάρι εύχεται, "καλή σοδειά και καλή προκοπή" και συνεχίζει το γύρισμα του χωριού. Οι σπιτονοικοκυρές προσφέρουν διάφορα κεράσματα, πουκάμισα και πετσέτες στο Μπέη και τη συνοδεία του.

Όταν βρεθούν στο σπίτι κάποιου που είναι μασκαρεμένος στη συνοδεία του Μπέη, τότε γίνεται το πάντρεμα, το στεφάνωμα αυτού με τη Μπέϊνα . Αν «τραυματιστεί» κάποιος από το «ξύλο» της Μπέϊνας τότε τρέχει ο νοσοκόμος με μια μεγάλη σύριγγα να τον γιατρέψει…

Οι σωματοφύλακες επιθεωρούν τις αποθήκες και τα γεωργικά εργαλεία του σπιτιού και αν δεν τα βρουν εντάξει τιμωρούν το νοικοκύρη με καλίβωμα και πρόστιμο. Με πρόστιμο επίσης και ξύλο τιμωρούν και όποιον τολμήσει να πειράξει το μωρό της Μπέϊνας, η προσπαθήσει να κλέψει τη γυναίκα του Μπέη.

Από το σπίτι του Μπέη φεύγουν όλοι μαζί και κατευθύνονται στην πλατεία. Εκεί ο Μπέης εκφωνεί έναν πανηγυρικό και έντονα σατυρικό λόγο, με ευχές και πολλά υπονοούμενα για την γενετήσια πράξη. Έπειτα ο Μπέης αρχίζει να μετρά το χωράφι για να "κόψει καπάκι" το πόσο κοστίζει δηλαδή και φυσικά πάντα «κλέβει». Μετά βάζει στο ζυγό του ξύλινου αλετριού, τους αράπηδες. Το όργωμα έχει αρχίσει. Οι αράπηδες κάνουν "νούμερα", λιποθυμούν, ξεφεύγουν και τρέχουν ν’ αποφύγουν το μαρτύριο, ο γιατρός και η νοσοσκόμα τους δίνουν γιατροσόφια και συνεχίζουν...

Ακολουθεί η σπορά. Ο Μπέης σπέρνει με το χέρι, με τη συνοδεία των Φρουρών του και του έφορα. Το έθιμο ορίζει πως κάποιος πρέπει να προσπαθήσει να κλέψει το δοχείο που έχει το σιτάρι και να το πετάξει ψηλά. Αν το δοχείο αναποδογυριστεί κατά την πτώση του, η χρονιά θα ‘ναι ανάποδη, αν όμως πέσει κανονικά η σοδειά θα πάει καλά.  Η Μπέϊνα πετάει το παιδί της ψηλά για να μεγαλώνουν έτσι τα σπαρτά.

Μετά τη σπορά σειρά έχει ο θέρος. Το θέρισμα γίνεται με δρεπάνια, από τους κουρουτζήδες, στο τέλος ξαπλώνονται ο ένας πάνω στον άλλο και σχηματίζουν την θημωνιά (στίβα από δεμάτια). Αφού θεριστεί το στάρι ακολουθεί το αλώνισμα με τον παραδοσιακό πάντα τρόπο. Το αλώνισμα γίνεται με τη «ντουκάνα» (ξύλινο εργαλείο που έχει πάνω του καρφωμένες χιλιάδες πετρούλες και όταν σέρνεται στ’ αλώνι ξεχωρίζει το στάρι από τα στάχυα). Η «ντουκάνα» σέρνεται από ζώα, στο έθιμο όμως απ’ το γύφτο και τη γύφτισσα, για να γίνει εμφανής η εκμετάλλευση του ανθρώπου ειδικά του υπόδουλου Έλληνα.

Έτσι κλείνει ο κύκλος των γεωργικών εργασιών. Αυτό το έθιμο βέβαια έχει συμβολικό χαρακτήρα, εκτός από μια ευκαιρία να περάσουν καλά οι υπόδουλοι Έλληνες , σε μια άλλη διάσταση το έθιμο δείχνει και τα μαρτύρια, το θάνατο και την αναγέννηση.  Στο τέλος όλοι χορεύουν και τα χρήματα του «Μπέη» μοιράζονται στις φτωχές οικογένειες. Για να ανακυρηχθεί ο Μπέης της επόμενης χρονιάς τοποθετούν μέσα σε ένα μεγάλο καρβέλι ψωμί ένα νόμισμα και σε όποιον πέσει το κομμάτι του ψωμιού που θα έχει το νόμισμα θα είναι ο Μπέης της επόμενης χρονιάς.

Καλή σαρακοστή σε όλους…

Πάρτι με θέμα την "ΦΑΡΜΑ"

....και μολις γίναμε 2 ετών (όλοι μαζι!χιχι)..δεν θελω να ξανασυγκινηθώ οποτέ τα συναισθήματα θα τα πούμε άλλη φορά..το θέμα του πάρτι είχε αποφασιστεί απο την γέννηση του ! καλά να είμαστε βέβαια ,αλλα έχω αλλά τέσσερα -πέντε αγαπημένα θέματα που έχω χρόνο να κάνω μέχρι να μεγαλώσει και να ζητά μόνος του τα δικά του αγαπημένα..

Και επειδή όπως έχουμε πει έχω τρέλα με τα παιδικά πάρτι..θέλω όλα  να είναι ταιριαστά! από τα εκτυπώσιμα, την τούρτα μέχρι και ο μπουφές !( και ας με κοροϊδεύουν!)

Αυτό που δεν προέβλεψα ήταν μια ξαφνική αλλαγή 2 μέρες πριν την μέρα του πάρτι..ο χρόνος περιορισμένος έως ελάχιστος και το πάρτι ξημέρωνε..

Το φετινό μας θέμα λοιπόν ειναι...πάρτι σε 8 ώρες ....δηλαδή πως φτιάχνω χειροποίητο μπουφε, τούρτα και στολισμό χωρίς να αγχωθώ, γιατί όλα γίνονται με λίγη καλή θέληση!!!

Αρχικά οι προσκλήσεις φτιάχτηκαν και στάλθηκαν μια βδομάδα πριν (ευτυχώς!)

όπως και το βιβλίο ευχών- φωτογραφιών! όπως σας είπα σε προηγούμενο post, προτιμώ ξεχωριστό για κάθε ηλικία με το θέμα του πάρτι εννοείται...φυσικά είναι υπέροχη ιδέα και για δώρο!

Φέτος το έκανα σε μορφή scrapbooking γιανα φιλοξενήσει την πρόσκληση, καρτούλες ευχών και όχι μόνο..είναι η Φάρμα και κάθε σελίδα έχει μια συνέχεια απο την προηγούμενη..Λίγα φύλλα χαρτόνι , αυτοκόλλητα και σφραγίδες με το σχετικό θέμα και έτοιμο! Τα συγκεκριμένα υλικά υπάρχουν άφθονα στο σπίτι μας οπότε ήταν κάτι πολύ γρήγορο.. τα εκτυπώσιμα χαρτάκια είναι για τις ευχές ενώ ο υπόλοιπος χώρος για τις φωτογραφίες που θα εκτυπωθούν. Φυσικά υπάρχει χώρος για το cd που φιλοξενεί όλες τις στιγμές του παρτι μας.

Τα δωράκια των παιδιών ήταν σχετικά και αυτα με το θέμα μας, ζαχαρωτα αγελαδίτσα, σκουλικάκια και βατόμουρα, μπαλονάκι και παιχνίδι memo με εικόνες της φάρμας, και είχαν γραμμένο το όνομα κάθε παιδιού. 

ο μπουφές μας περιείχε ότι πρόλαβε να γίνει την προηγούμενη μερα! 

• ατομικό μηλοκεικ (δίνω συνταγη κάτω)

• ατομική παστα φλώρα με σπιτική μαρμελάδα κεράσι και δαμάσκηνο (που κόλλησε στα χαρτάκια που είχα -γι΄αυτο προσοχή!!! παιρνουμε αυτά που γράφουν αντικολλητικά!)

• τυροπιτάκια( αυτα τα πήρα έτοιμα τελευταια στιγμη)

• λουκανοπιτάκια με κέτσαπ και μουστάρδα σε σουβλάκι με σφολιάτα

• ποτηράκια με παντεσπάνι-κρέμα βανίλια και ζαχαρωτό σκουλικάκι

• μπισκοτοζωάκια με ζαχαρόπαστα

• μπισκοτάκια, δημητριακα, καραμελάκια

• ποπ κορν σπιτικό σε ποτηράκι -καλαμποκιού

για πιατάκια χρησιμοποίησα ταψάκια μιας χρήσεως αλουμινίου που είχαν και καπάκι και έτσι ο κάθε καλεσμένος μπορούσε να το πάρει μαζί του χωρίς να ψάχνω σακουλάκια τελευταία στιγμη. Ενώ ο στολισμός ολοκληρώθηκε με αυγά  (που αδειασαν !), μπουκάλια γάλα, μια φάρμα απο χαρτόνι ,σημαιάκια κτλ που ετοιμάστηκαν στις 1 το βραδυ!

τα τραπέζια των καλεσμένων διακοσμήθηκαν και αυτά με κονφετί ζωάκια (αλλά δεν έχω φωτο ακόμη!)

και το τραπέζι ευχών στήθηκε δίπλα στον μπουφέ για να υπενθυμίζει στους καλεσμένους να γράψουν ευχούλες. Αν πάλι το ξεχάσουν..υπενθυμήστε το εσεις!

επειδή το πάρτι ήταν μασκέ (όποιος ήθελε βέβαια) υπήρχε και το σχετικό face-painting και σερπαντινες και σφυρίχτρες..

και  τέλος η τούρτα...που μπορεί να μην έγινε όπως την είχα στο μυαλό μου αλλά φαγώθηκε από όλους και τα σχόλια ήταν καλά οπότε είμαστε εντάξει!

Διακοσμήθηκε με μικρά ζωάκια και ότι άλλο υπήρχε διαθέσιμο στο σπίτι. Και με αληθινά άχυρα να την πλαισιώνουν που η κουμπάρα μου (η μια απο τις 5 καλέ!) μάζεψε με τα χεράκια της για να μην μου χαλάσει χατήρι ... 

Η τουρτίτσα αυτή έγινε με σαβαγιάρ και όχι με παντεσπάνι!

τα σαβαγιαρ έκαναν βουτιά σε γάλα με ελάχιστο λικερ πορτοκάλι (λόγω παιδιών) και στήθηκαν για βάση! Ενώ η κρέμα της είναι χτυπημενη κρέμα γάλακτος σε σαντιγύ (500ml) με 1 μικρό κουτάκι πραλίνα. Γύρω γύρω κρέμα γάλακτος σε σαντιγύ με λίγο κακάο και από πάνω ανάλογα το έδαφος..ινδοκάρυδο χρωματιστό, μπισκότα, παντεσπάνι, σοκολατομπαλάκια και πραλίνα σκέτη για τον λάκο με τα γουρουνάκια...

και η συνταγή του μηλοκέικ μας :

υλικά:

3 αβγα

125 γρ βουτυρο

125γρ αχνη (9 κουταλιές σουπας)

200γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις (20 κουταλιές σουπας)

3 κουταλιες σουπας γάλα

1 baking 

1 τσιμπιά αλάτι 

1 βανίλια

3-4 μήλα

κανέλα

εκτέλεση:

χτυπάμε την ζάχαρη με το βούτυρο στο μίξερ και σε ξεχωριστό σκεύος χτυπάμε τα αυγά μέχρι να ασπρίσουν. εννώνουμε τα δυό μείγματα και προσθέτουμε το αλευρι και τα υπόλοιπα υλικά καθώς και τα μήλα ψιλοκομμένα ή κομμένα τέταρτα αν το κάνουμε σε ταρτιέρα.  Ψήνουμε στους 180οC  

περάσαμε πολυ πολύ ωραία και το χαρήκαμε με την ψυχή μας!

• τα εκτυπώσιμα είναι απο το pinterest στο φακελο μου farmer party https://gr.pinterest.com/chrsker21/farmer-party/ αλλα υπάρχουν πάρα πολυ ωραία και αν κάνετε αναζήτηση με το: barnyard birthday party

ευχαριστούμε πολυ...

• για τις φωτογραφίες την Φένια απο το family tree by Fenia

• και τον παιδότοπο μας Ζωηρο Γατούλη για την φιλοξενεία στο χώρο του! 

τα φιλια μουυυυυ

Μια ιστορία αγάπης... και καρδούλες ζαμπονοκασερόπιτα!!!

Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και  έχουμε γεμίσει από πολλές καρδούλες, λουλούδια, αρκουδάκια και αγάπη… πολλοί οι υποστηρικτές, πολλοί και αυτοί που θεωρούν κατασκεύασμα για εμπορικούς λόγους  την γιορτή αυτή. Το αν συμφωνώ ή διαφωνώ? Μεγάλη ιστορία που νομίζω ότι δεν ενδιαφέρει και κανέναν..σήμερα όμως θα σας πω μια πραγματική ιστορία αγάπης που έμεινε στην αιωνιότητα… και όχι δεν είναι αυτή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας αλλα του Μιμαρ Σιναν (Μέγα αρχιτέκτονα των Οθωμανών) και της Μιχριμαχ Σουλταν (κόρης του Σουλειμάν του Μεγαλοπρεπούς )!!!

ο Μιμαρ Σιναν

Ο Μιμάρ Σινάν, (mimar σημαίνει αρχιτέκτονας στα τούρκικα) γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1489 στο Ağırnas δηλαδή στους Άγίους Αναργύρους της Καππαδοκίας, ήταν ο σημαντικότερος και πιο γνωστός Οθωμανός αρχιτέκτονας. Ήταν Ελληνικής καταγωγής και το όνομά του ήταν Ιωσήφ Δογάνογλου. Αρπάχτηκε στο παιδομάζωμα και κατατάχτηκε στους Γενίτσαρους. Θεωρείται πως επέφερε σημαντικές καινοτομίες τόσο στην κοσμική όσο και τη θρησκευτική αρχιτεκτονική της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και γενικότερα του ισλαμικού κόσμου.

O πατέρας του ασκούσε το επάγγελμα του λιθοξόου και του ξυλουργού, συνήθιζε να παίρνει μαζί του το γιο του στη δουλειά. Εκεί ο νεαρός Σινάν επισκεπτόταν και μελετούσε με αμείωτο ενδιαφέρον τα σελτζουκικά μνημεία. Στο πλαίσιο του παιδομαζώματος  προικισμένων Χριστιανών λοιπόν, ο Σινάν βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου διδάχτηκε στο Παλάτι, στον Ιππόδρομο, υπό την καθοδήγηση του Μεγάλου Βεζύρη Πάργαλη Ιμπραήμ Πασά.

Το μαυσωλείο του Σιναν

Αργότερα έγινε δεκτός στη στρατιωτική σχολή και έτσι άρχισε την καριέρα του ως στρατιωτικός, διοικητής του ιππικού και μηχανικός του στρατού. Συμμετέχοντας στις εκστρατείες του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, απέδειξε τις εξαιρετικές του τεχνικές ικανότητες και τη δεξιοτεχνία του αφού ανήγειρε με τελειότητα κάστρα, γέφυρες και στρατιωτικές οχυρώσεις. Η στρατιωτική σταδιοδρομία του πρόσφερε το υπόβαθρο της γνώσης αρχιτεκτονημάτων μνημειακού χαρακτήρα, πηγές έμπνευσης για τις δικές του μεταγενέστερες κατασκευές.  Το 1538 αναδείχθηκε πρώτος αυτοκρατορικός αρχιτέκτονας. Πέθανε τον Ιούλιο του 1588 στην Κωνσταντινούπολη και τάφηκε στη βορειοδυτική άκρη του τζαμιού του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.

Τα περισσότερα και πιο γνωστά μνημεία της Τουρκίας είναι δικές του κατασκευές. Στην Ελλάδα, στα Τρίκαλα συγκεκριμένα έχει κτίσει το Τέμενος Σοκολού Μεχμέτ Πασά και το Τέμενος Κουρσούμ, ή Τέμενος Οσμάν Σαχ.

η Μιχριμαχ Σουλταν

Από την άλλη η Μιχριμάχ Σουλτάν, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1522 ήταν κόρη του Σουλτάνου Σουλεϊμάν Α΄ του Μεγαλοπρεπή και της συζύγου του, Χασεκί Χουρέμ Σουλτάν. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 1578. Mihr-î-Mâh   στα αράβικα σημαίνει ήλιος και φεγγάρι,  γιατί την μέρα που γεννήθηκε ήταν η εαρινή ισημερία, όπου η μέρα και η νυχτά έχουν ίσες ώρες..

Η Μιχριμάχ έλαβε τον τίτλο της Βαλιντέ Σουλτάν που ισοδυναμεί με το «βασιλομήτωρ», όταν έγινε Σουλτάνος ο νεότερος αδερφός της, Σελίμ Β΄, εφόσον η μητέρα τους,Χουρέμ Σουλτάν, είχε πεθάνει. Ταξίδεψε μαζί με τον πατέρα της στον οποίο ασκούσε αρκετή επιρροή στις πολιτικές του αποφάσεις. Σε ηλικία 17 ετών, η Μιχριμάχ Σουλτάν παντρεύτηκε τον Νταμάτ Ρουστέμ Πασά (Damat Rüstem Pasha, Νταμάτ είναι όρος που αποδιδόταν στους γαμπρούς της οθωμανικής δυναστείας) τον Μεγάλο Βεζίρη του Σουλεϊμάν έπειτα από παρότρυνση της μητέρας της Χιουρέμ και απέκτησε 3 παιδιά.

Τα πιο σημαντικά έργα που διεκπεραίωσε η Μιχριμάχ Σουλτάν είναι δύο συγκροτήματα τζαμιών στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης που φέρουν το όνομά της. Και τα δύο σχεδιάστηκαν από τον επικεφαλής αρχιτέκτονα του πατέρα της, Μιμάρ Σινάν. Το τζαμί που έχτισε η Μιριμάχ στην Πύλη της Αδριανούπολης, στον δυτικό τοίχο στην παλιά πόλη της Κωνσταντινούπολης, ήταν ένα από τα πιο ευφάνταστα σχεδιάσματα του Σινάν. Το δεύτερο τζαμί ονομάζεται Iskele και βρίσκεται στην περιοχή Ουσκουντάρ  της Κωνσταντινούπολης ( Üsküdar ή Σκούταρι ή παλιά Χρυσούπολις).

το Σουλειμανιε Τζαμι

Η βυζαντινή ονομασία «Χρυσούπολις» σχετίζεται πιθανώς με μύθο, σύμφωνα με τον οποίο πρώτος οικιστής της πόλης ήταν ο Χρύσος, γιος του Αγαμέμνονα και της Χρυσηίδας. Η σύγχρονη ονομασία ετυμολογείται ,από την αρχαία περσική Ουσκιουδάρ που δηλώνει τον αγγελιαφόρο, υπόθεση που υποστηρίζεται από τη σημαντική θέση της πόλης που συνιστά συγκοινωνιακό κόμβο. Το τοπωνύμιο Σκουτάρι παραπέμπει επίσης σε φρουρά, η οποία έφερε είδος ασπίδας που λεγόταν «σκουτάριον».

Υπάρχει ένας μύθος σχετικά με τα δύο αυτά τζαμιά. Και κάπου εδώ αρχίζει μια ιστορία αγάπης που θα μείνει στους αιώνες…

Ο αρχιτέκτονας Sinan ήταν ζηλευτός μεταξύ των συναδέλφων του εξαιτίας των ικανοτήτων του και των μεγαλοπρεπών έργων του που φημίζονταν από την Ανατολή μέχρι τη Δύση στα οθωμανικά εδάφη που απλώνονταν σε τρεις ηπείρους , για τον λόγο αυτό ήταν μοναχικός άνθρωπος. Για πρώτη φορά διορίστηκε ως Αρχιτέκτονας ο Sinan στο παλάτι μετά το τέλος της μάχης της Ουγγαρίας, επειδή συνέβαλλε στη νίκη κατασκευάζοντας μια γέφυρα πάνω στον ποταμό Προύθο με μια ταχύτητα και χάρισμα που άφησε έκπληκτους τους ανθρώπους. Εκεί συνάντησε για πρώτη φορά την Μιχριμάχ και την ερωτεύτηκε!

Αδριανουπολη

Εκείνη χρειάζονταν αγάπη και στοργή όσο τίποτα άλλο και ο Σινάν την έκανε να ξεχάσει την μοναξιά της. Αλλά ήταν αναγκασμένη να συνεχίσει τη ζωή της ακόμη και δυστυχισμένη, μιας και η μοίρα των Σουλτάνων ήταν να επισυνάπτουν γάμους για πολιτικούς σκοπούς.  Για να ξεχαστεί αρχίσει να ασχολείται με την πολιτική ακολουθώντας τα χνάρια της μητέρας της και να υποστηρίζει έναν από τους αδελφούς του.

Προτιμούσε να ασχολείται με φιλανθρωπικά έργα τα οποία αποτελούσαν αφορμή να δει τον Αρχιτέκτονα έστω και μέσα στο πλήθος. Για φιλανθρωπικούς λόγους ζήτησε από τον μεγάλο Αρχιτέκτονα ο οποίος είχε γίνει πασίγνωστος με τα έργα που κατασκεύαζε να κατασκευάσει ένα τέμενος στο Ουσκουντάρ ( Üsküdar ) που για την ίδια αποτέλεσε και το σύμβολο της μεγάλης αγάπης τους.

 Έτσι ο Σινάν που ερωτεύτηκε με την σειρά του,  την πριγκίπισσα, άρχισε την ανέγερση ενός από τους ομορφότερους τεμένους της πόλης…η Μιχριμάχ ήταν ένα μυστικό που φώτιζε τις ημέρες του σαν ήλιο και τις νύχτες του σαν σελήνη το οποίο κρατούσε κρυφό από τους πάντες.

εσωτερικά του τεμένους στην Αδριανουπολη

Ο Αρχιτέκτονας Σινάν είχε μεταβεί στη Προύσα (Bursa) προκειμένου να επιτηρήσει τις οικοδομές, τότε πήρε την απόφαση και εμφανίστηκε μπροστά από τον Σουλτάνο Σουλειμάν γνωρίζοντας τον κίνδυνο ότι μπορεί να τον απομακρύνουν από τα καθήκοντα του ακόμη και να τον αποκεφαλίσουν.  Ο σκοπός του ήταν να ζητήσει από τον Σουλτάνο  το χέρι της κόρης του.

Ο Σουλτάνος άκουσε το αίτημα του Αρχιτέκτονα του, τον οποίο εμπιστευότανε και αγαπούσε πολύ, αλλά η σύζυγος του Χιουρέμ τον έπεισε να διαλέξει τον δικό της υποψήφιο δηλαδή τον Ρουστέμ Πασά (έναν άσχημο και πολύ μεγαλύτερο σε ηλικία άντρα). Ο Σινάν ο οποίος έμαθε τα νέα από τον ίδιο τον Σουλτάνο κατάρρευσε με την ιδέα ότι έχασε για πάντα την Μιχριμάχ.

Έτσι βρήκε παρηγοριά στην κατασκευή του τέμενος του Üsküdar που κατασκεύαζε για εκείνη. Αλλά αντίθετα με την επιθυμία της, έδωσε μια μελαγχολική όψη στο τέμενος σαν εκφράζει τη θλίψη που νιώθει στην ψυχή του στερώντας από το γαλάζιο της θάλασσας του Üsküdar και το φως του ηλίου. Στόλισε το τέμενος εσωτερικά και εξωτερικά με κομψά πλακάκια σαν να ήταν το φόρεμα της αγαπημένης του, εμπνευσμένος από την αξιοπρέπεια της πριγκίπισσας.

το τέμενος στην Αδριανουπολη

 Λέγεται ότι ο Μιμάρ Σινάν έχτισε το μικρότερο τζαμί στην Πύλη της Αδριανούπολης (Edirnekapi) χωρίς την έγκριση του παλατιού, αλλά από δική του βούληση και το αφιέρωσε στον έρωτά του. Αρχικά  διάλεξε πρώτα μια έρημη περιοχή για να καταλάβει η αγαπημένη του τη μοναξιά που νιώθει στην απουσία της. Οι διαστάσεις του τεμένους που κατασκεύασε ήταν μικρές για να θυμίσουν τον ευγενικό χαρακτήρα της Μιχριμάχ.  Οι καμπύλες από τις καμάρες και στις άκρες των μιναρέδων θύμιζαν τις μπούκλες των μαλλιών της.  Η απλή αλλά σεμνή ομορφιά του ναού συμβόλιζε την κομψότητα της σουλτάνας. Ο Σινάν τοποθέτησε τόσα πολλά παράθυρα στον θόλο που κανείς αρχιτέκτονας δεν είχε καταφέρει μέχρι εκείνη την εποχή. Θέλησε ο χώρος να αγκαλιάσει τη Μιχριμάχ με μια διάφανη και φωτεινή όψη. Ο Αρχιτέκτονας είχε φτιάξει το τέμενος με ένα μιναρέ αντίθετα με τα τεμένη με δυο μιναρέδες που είχαν κατασκευαστεί πρωτύτερα στα ονόματα των γυναικών της δυναστείας για δείξει ότι και οι δυο τους νιώθουν μοναξιά.

πανοραμική άποψη του τέμενος στο Σκούταρι

Πρόσοψη Τεμένους στο Σκούταρι

Με τα δυο αυτά έργα που κατασκεύασε για την αγαπημένη του, θέλησε να αφήσει ένα αιώνιο σημάδι του έρωτα του. Στα έργα αυτά υπήρχε ένα μυστικό που ανακαλύφθηκε μετά από πολλά χρόνια.

Μόνο μια ημέρα το χρόνο και συγκεκριμένα στα γενέθλια της Μιχριμάχ (21 Μαρτίου) όταν δύει ο ήλιος πίσω από το τέμενος Mihrimah στο Edirnekapı ανατέλλει η Σελήνη ανάμεσα από τους μιναρέδες του τεμένους Mihrimah Sultan στο Üsküdar. Υπενθυμίζοντας με τον ωραιότερο τρόπο το όνομα της πριγκίπισσας…

Και επειδή εμένα μου αρέσουν οι καρδούλες όπως και να έχει… συνταγή για γεμιστή σφολιάτα !!!

Υλικά:

1 σφολιάτα

1 κουταλιά σούπας σκόνη μπεσαμελ (σε κουτί)

3κουταλιές σούπας νερό

 

50 γρ. γραβιέρα τριμμένη

50γρ ζαμπόν σε κύβους

λίγη πιπεριά φλωρίνης

Εκτέλεση:

Φτιάχνουμε την μπεσαμέλ ανακατεύοντας την σκόνη και το νερό (προτείνω την έτοιμη γιατί είναι πιο στερεή) ανακατεύουμε με τη γραβιέρα και το ζαμπόν. Κόβουμε σε σχήμα καρδίας την σφολιάτα, βάζουμε λίγη γέμιση και κλείνουμε με δεύτερη στρώση προσέχοντας να πατηθεί καλά γύρω γύρω! αλείφουμε με κρόκο αυγού και ψήνουμε για 15 λεπτά στους 200^ο C .

Σερβίρουμε με σαλατούλα δροσερή, κρασάκι και πολύ πολύ αγάπη.

Υ.Γ. εδώ με μάυρο σουσάμι γραμμένα τα αρχικά μας έτσι για πιο αγαπησιάρικη τσαχπινιά!!!

Πολλές καρδούλες και τα φιλιά μου!!!!!